Uyanıyorum

Hep aynı korkuyu hissediyorum

Yaklaştığımda bir hatanın kenarına

Bir uçurumun kenarında durur gibi

Aşağı bakamadan

Aşağıyı merak ederek

Düşüşü

Düşüyor olmanın güvensizliğiyle

Midemi ağzıma getiren adrenalinin uyuşmasıyla

Hangisini daha çok istiyorum karar veremeden

Hangisi daha cesur

Hangisi daha ben

En çok korkarak

Neden korktuğumu ayırt edemeden

Yazıyorum o yüzden

Nerede bir beyaz kağıt parçası bulsam

Beyazlığından değil

Yazılmamışlığından

Küçük uçurumlar çiziyorum

Siyah bir kalemle

Siyahlığından değil belki

Gelenekten

Sonra onları parçalar halinde 

Dosyalarda biriktiriyorum

Duvarıma yapıştırıyorum niyetine

Gelenekten değil belki

Görülebilecekleri korkusundan

Hangisini daha çok istiyorum karar veremeden

Hangisi daha cesur

Hangisi daha ben

En çok endişe ederek

Neden endişe ettiğimi bilemeden

Yaşıyorum o zaman ben de

Kimin hayatını yaşadığımı bilemeden

Beyaz ve lekesiz rüyalar gördüğümde

Yükseklerden düşerek

Hiç korkmadan

Yapıştırarak her yere içimdekileri

Duygularımı

Kendimi

İçimi

İçime

En son uyanıyorum

Neden bilmiyorum

En çok alışkanlıktan herhalde...