Bu Blogda Ara

14 Mart 2012 Çarşamba

Sureti aslından güzel

Böyle günler kahrediyor beni
Yeterince ıslak degil ama ıslak

Komik melodili ıslıkalarla seni cagırdıgım
Aslı astarı bir gulumseme olan
Ve gercegi hic aratmayan o nefes
Yanimdakinden de yakin

Her arkami dondugumde sanki orada olan
Orada degilim diye bagiran
Taşan
Köpüren

Agzı bozuk
Kibirli
Sabırsız
Keskin...

7 Mart 2012 Çarşamba

Bitirilememiş hikayeler

Tekrar aciyorum gozlerimi, yine bosluk. Az once gozumun onunden bir golge gectigine yemin edebilirim. Olsa olsa camin onunden gecen bir kusun duvardaki golgesi herhalde ya da beynim artik akilalmaz oyunlar oynamaya basladi.Kapatiyorum tekrar, goz kapaklarim cok agir geliyor. Cok yardimci olmuyor zihin yorgunluguma, kafamda milyonlarca resim, sesler,karmakarisik anlar. Ne ise yarar dedilerse denedim. Son uyku haplarindan oldu ama bu iluzyonlar, kimi anilarin var olmadigini hissediyorum, kimileri sadece kesitler, kimileri sadece hisler. Yine tuylerim diken diken oldu. Cok hassaslasti bedenim, olur olmaz kasiliyor kaslarim, ifadem donuklasiyor sonra da kramp giriyor sakaklarima. Derin derin nefes almayi deniyorum. En zoru bu sabahlar, bir basladimi corap sokugu gibi gelmiyor ama hafifliyor gunun akisinda bu karabasan. Nasil oluyor da hic uyumamis bedenim uyanmak icin sinyaller gonderebiliyor ? Bak iste, yine gecti ayni golge, daha agir aciyorum bu defa gozlerimi, bosluk...

Sol omzumun ustunden donup tam bir tur atarak solundan kalkiyorum yatagin, dogrulmak ayri bir beceri bu gibi sabahlarda, biraz gayret, ayaktayim. Donup yataga bakiyorum, yine yenilgi. Ne zamandir yapiyorum bunu bilmiyorum ama her sabah yatagin sol tarafinda katlanmis pijamalarini bulmak, ayni yenilgiyi kabul etmek, geceyi hatirlayamamak. Hangi korkularimi bastiriyor uzaninca esyalarina dokunmak, sabahlari kalkinca bunu hissedecegimi bilerek bikmadan her gece ayni seyi yapmak. Allah bilir salon ne haldedir? Tam olarak neler oldu dun gece?
Allahim, saatim kurtar beni! Bugun gunlerden ne? Saat kac? Birseylere gec kalmis olmaliyim, su evden bir cikayim da...

Suruyerek bedenimi sicak suyun altina, bedenime biraz oksijen, hayatima biraz gerceklik, biraz akil dileniyorum. Havlun askida, tras bicagin her zamanki gibi lavabonun yaninda, kizlar gibi suslendigin icin tum banyoda bana yine kucucuk yer kalmis. Dis fircan sertlesmis, suya tutuyorum biraz cunku hic bir fircanin sahibinden bu kadar uzak kalmamasi gerekir. Yuzumdeki donemsel oldugunu umdugum bir iki kucuk sivilceyi kurcalarken goruyorum kitaplarini kenarda. Cogunda ayraclar var, degisik sayfalarda, bitirilememis baska hikayeler, salakca rahatliyorum.

İte kaka askilarini, zar zor ulasiyorum gomlegim ve etegime, yine hepsinin utusu bozulmus. Neyse zarari yok ama biraz beni dinleyip birazini verseydin sunlarin ahh. Eskisine gore kuculmus aynanin karsisinda son kez bakiyorum kendime, adettendir. Ayakkabi secimi kolay, kolay renkler secerim cunku sen hep kizsanda, arkama soyle bir donup bakiyorum.

Aksama gelincem burada ol hee!
Cok kizarim yoksa
Sonra aglamaya baslarim
Kaybolurum bu evde
Ne dedilerse yaparim seni unutmak icin...